بیراهه مرو

بیراهه مرو که راه باز است          آهسته مرو که ره دراز است

غافل منشین که کاروان رفت           بر خیز که یار مهربان رفت

سرمایه ی عمر رفت بر باد                عیشی نَبُوَد ز بعد هفتاد