امان از عیب جویی . . .

ای غزالی ، گریزم از یاری
                                       که اگر بدکنم ، نکو گوید
مخلص آن شوم که، عیبم را
                                       همچو آیینه روبه رو گوید
نه که چون شانه ، باهزار زبان
                              پشت سر رفته ،مو به مو گوید.